* * *
Тыңлаганда синең моң-зарыңны
Әллә ниләр килә бу башка.
Тоныкланып киткән кебек була
Аяз күктә якты кояш та.
Бар киңәшем. Җылы сүзем белән
Җиңеләйтсәм хәлең, мин риза...
...Син киткәч тә әле, синең өчен
Борчуларым артып, көн уза.
Гел карадан тормый ла бу дөнья,
Без агына гашыйк бит әле.
Шатлыгыңны сөйләп мине дә бер
Сөендереп, дускай, кит әле.
Тик бер генә шулай ит әле.
