* * *
Язга керсәм, бер җыр язмый калмыйм.
Әй, кайлардан килгән бу гадәт?
Язгмый калсам, якты язларыма
Булыр төсле, никтер, хыянәт.
Җырым гүя карны тишеп чыккан
Умырзая кебек бер чәчәк.
Очрашсагыз, таптап үтмәгез сез,
Ул бит сезгә сөю илтәчәк.
Ошар микән җырым бүтәннәргә?
Ничек әйтим, ничек аларын.
Шуны беләм — сөю иленнән ул,
Шул илләрдән киләм, чаларып...
Мин җырыма бары шуны телим:
Юлдаш итеп язгы таңнарны,
Иркәләсә иде күңелләрне,
Бер җылытса иде җаннарны...
