ӘЙТЧЕ...
Сусады күңелем,
сусады,
Сусады иркә-назга.
Ничек кичәрмен кышларын,
Керермен кайчан язга?
Йөрим кьшкы урамнарда,
Хисләремне тыеп мин.
Түземле дә кебек үзем,
Сабырсыз да кебек мин...
Эчтем инде сагышларның
Азын да мин, күбен дә.
Тик син генә йолдыз булып
Җемелдисең күгемдә.
Әйтче, әйтче, ник сөюне
Әйләндереп ярага,
Кар–бураннар китергәннәр
Җилләр безнең арага.
Үтсә дә кышы үзәккә,
Сизә бит, сизә күңел,—
Якты язлар тарафыннан
Ул җиңелмәслек түгел...
