* * *
Рифкатькә
Китик әле үзән илләреннән,
Меник әле икәү тауларга.
Безгә хәзер, менә шушы чорда
Шул тауларны кирәк яуларга.
Күтәрелик ташлы сукмаклардан,
Кул-аяклар талса талсыннар,
Безнең көчкә, безнең задурлыкка
Тау җилләре хәйран калсыннар.
Карап торыйк бер мөкиббән китеп,
Давыллары ничек, яңгыры?
Җырлап карыйк, анда, тау илендә,
Безнең җырлар ничек яңгырый.
Ниләр сөйләр, ниләр көйләр безгә,
Ташлар тишеп үскән тау гөле?
Без тыңларбыз. Озатып йөрер безне
Төн йокысын җуйган тау җиле.
Ә күңелгә барыбер нидер җитмәс,
Үзәннәре җитмәс тауларда.
Без тоярбыз бу тынгысыз җанның
Ашкынганын әллә кайларга...
